Gözyaşıyla doğar insan ölümüne kadar akıtacağı
Ne kadar ağlasada tükenmez gözyaşı pınarı
Tanrı bunu bilerek sonsuzluğundan bir damla bırakmıştır bu pınara
Gülümseme ise uzaktır doğuştan
İnsan belkide acı çekmek için gönderilmiştir sonuna kadar
Aldığı nefesi geri vermek değilde çektiğine şahit olmaktır aslında acıların en büyüğü
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta