Salonda sıraya dizilmiştik.
Derken “sarı zeybek “salona girdi
Tam karşımda duruyordu
Gözlerimi açamadım.
Açsam , sanki şimşekler çakıyordu
Bir an kalbim durdu sandım.
Çocuklar " hitabe" yi okuyordu.
Döndüm baktım,
Atatürk gülümsüyordu.
Kayıt Tarihi : 16.1.2023 20:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vasih Moyan](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/01/16/gulumseme-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!