Ey gönlüm!
Biliyorum hüzün kapını çalmadan kırdı,
Yazmak da çare etmiyor sana,
Zirveler ve çöküşler aynı anda kapında,
Aradın durdun acılarla örülmüş kimliğini.
Hayaller ve gerçekler iç içe örülmüş dantela gibi,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla