Gülümse Şiiri - Ahmet Kurt

Dünyanın hüznünü bırak bir yana,
İçinden gelerek, duyup gülümse.
Ruhunla barışıp koca cihana,
Başını dik tutup, bakıp gülümse.

Gülümse yüzünde, karargah olsun,
Gülümse kalbine muhabbet dolsun,
Gülümse açmayan çiçekler solsun,
Bütün benliğinde durup gülümse.

Atıver paslanan ham geçmişini,
Kırıver karanlık gam testisini,
Yalnız neşe kalsın, sil gerisini,
Şen şakrak güleni görüp gülümse.

Bu gülüş herkese elbet yakışır,
Gülüşte küskünler bile barışır,
Çınlayan feryatlar yele karışır,
Rüzgarı, yağmuru silip gülümse.