Daha karnındayken derdim başlamış
Yürümüş, iş yapmış yine yılmamış,
Ben canındayım diye haram tatmamış,
Dünyadaki meleğim, annemdir annem.
Göğsü sızlasada sütünü emzirmiş,
Gidiyorum işte, sensizliğin ötesine, gölgeden şehirlere
Yürüyorum işte, sevginin bittiği yalnızlık eşliğinde
Söylüyorum işte,ayrılık senfonisinde,tüm gerçekliğiyle
Sevdanı ezip geçtiğim, yollar şahidim olsun...
Biliyorum işte, adını güneş koydum öyle kalacak.
Sen gündüzümdeki karanlık gökyüzü
Yıldızların en sönük olanısın
Güneşimin iri kara bulutu
Rüzgârımın hoyrat çığlığısın
Sen rüyalarımın kâbus abidesi
Geçici karanlıklara güneşin merhaba demeye koyulduğu, yağmur sonrası bir gün batımıydı gözümüze çarpan sessizlik... Sessiz ufuklara süzülen, özgürlüklerini umarsızca yaşayan, sessiz, sakin ama bir o kadar da huzur dolu kuşların kanat çırpışlarıydı dingin sulara eşlik eden...
En yeşil umutların bile geçici karanlıklarda kaldığını gördüm. Ebedi olmayan yalnızlıkları hissettim içimde o an... Sarıya çalan bu akşam üstünde, güneşin batışının bile umutsuzluk değilde, yeni umutlara atılacak bir adım olduğunu anladım...Batan güneş yeniden doğacaktı...Boş kalan banklara nice insanların gelip oturacağı gibi, parçalanan yüreklerimizde sevgi yeniden taht kuracaktı...Belki bir kuş uçuracaktık yüreğimizden, tüm ümitsizliklerimize inat sevgiye,barışa,umuda...Yalnızlığın gölgede kalan yeşil yapraklar gibi geçici oluşuna...
O akşam üstünden sonra korkmadım karanlıklardan, korkmadım yalnızlıktan...Biliyordum ki güneş her daim tekrar doğacaktı, sarı ufukların ardında kalan karanlıklardan....
Gözlerin bana bakarken kimbilir neler geçiyor aklından?
Sevgi dolu bir tebessümle bakıyorsun ardımdan
Sana doyamadım sevecen gidiyorum işte
Bir buruk kalple, yıkılmış hayâllerle...
Yoksun sevecen varlığında yoksun.
Meğer ne kadar yol kat etmişim
Ne Olur Söyle Anne
Bahçede top oynarken ayakkabım kana bulandı.
Bu yerde yatan benim kardeşim mi anne?
Babama seslendim beni duymuyor,
Yoksa oda mı tanklarla gitti anne?
Bilirim bana ihtiyacın var
Sesimi duymak istersin
Soluğum kesiliyor konuşamıyorum
Yanına gelirsem eğer
Buruk yüreklerle 'dostlar ardımda kalır.'
Bir asi rüzgar gibi esip geçtikten sonra
Bu yorgun gönül ne zemheriler yaşadı bilemezsin.
Bumerang gibi değip döndüğün bedenden
Hangi ümitler sağlam kaldı bilemezsin...
Yorgun geçen yıllardı senden arta kalanlar.
Karanlık bir odadayım...
Issız, soğuk ve yapayalnız.
Şamdanıma taktığım mum bitmek üzere.
İçimde olan sen gibi eriyip bitiyor...
İnce ince çıtırdıyor bu sevda.
Kalbimi acıtan sevgin gibi sönüp gidiyor...
Bir çocuk istiyorum
Gözleri benim gibi korkak bakmamalı hayata
Sımsıkı sarılmalı, göğüs germeli zorluklara
Göğsü hançer olmalı karşı koyabilmeli zamana
Bir çocuk istiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!