Gülüm ve Ben Şiiri - Mehmet Cıngır

Kalbimin yarısı sende bir yarısı bende
An be an, sanki boğazımda donuyor zaman
Zaman,zaman değil sanki ruhumuza rende
Ruhumuzdur zamanın aynasında kaybolan.

Kalbim ikiye bölündü içinden gül düştü
Gülün içinden karanlığa bir bülbül düştü
Bir çıban büyüdü ciğerimde gönül düştü
Ve aktı kirpiklerimden siyim siyim hicran.

Ham meyveyi nasıl da kopardılar dalından,
Ayırdılar dertli bülbülü gonca gülünden,
Kestiler önün dosdoğru giderken yolundan,
Ve bir hücreye kapattılar tutup kolundan.

Bir kartal olup hercai bulutlara kondum,
Yokluğunda gülüm, yangınlarda küle döndüm,
Yıllar yılı yürüdüğüm yolları dost sandım,
Ah,ben oldum boz bulanık seller gibi akan!

Kararan ufukta düşe kalka yürüyorum,
Ben uzak ufuklarda gülümü görüyorum,
Her gece düşümde saçlarını örüyorum,
Akıyor kahve gözlerimden yaş yerine kan.