penceremin önünde
taş duvara yaslanmış narin bedeni
kıpkırmızı sevdalarda gül
yağmura
yorgunluğa bıkmışlığa inat
yıllara inat
hayata halat bir ödül
hep yanımda olsun için
kopardım koydum vazoya
keskin rayihası doldurdu odamı
seyrettim an be an
hayran
sabah koku aynı koku
fakat vazonun kenarında eğilmiş narin boynu
solmuş gülüm
sevgimi kullanıp onu aldı ölüm
kırılası elim
(mayıs ‘04)
Fuat EriçokKayıt Tarihi : 27.4.2006 12:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mevsi_bahar/d.bakır
TÜM YORUMLAR (1)