Eş mahalden biter gül de diken de,
Koklarken gülü ama adem evlatları,
Irak bulunmaya çaba harcarlar dikenden.
Yok mudur bunun bir manası?
Belli olurmuş ahmağa gerçi.
"Şimdi işte!
Belli olur ahmağa diyeceksiniz şimdi.
Siz gülün gülün!"
Gülüyordu kendisi de derken.
"Gerçekten derim ama ben de gülerim.
Andım olsun ki!
Uydurmam kaytarmam varsa, varmayayım şurdan şuraya!
İster güvenin, ister güvenmeyin!
Bundan sonrası size kalmış."
Kıygını benim bu sevinin,
Bir inansan nasıl yandım,
Belli olurmuş ahmağa,
Sen gülsen, anlarım ben.
Kayıt Tarihi : 24.6.2022 07:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!