Ömrü hayatımın bu son baharında
Aniden buluverdim onu karşımda
Sabahladım çok gecenin ayazında
Değmeyen bir sevgiye ömrümü verdim
Geçse de yıllar hatırlarım ben onu
Git artık ne olursun git
Beynimden, ruhumdan kalbimden git
Git de; bu ruh bu beden sensizlikte yaşamayı öğrensin
Cismin gitti, ismin de resmin de gitsin
Hiçbir iz kalmasın senden
Dönüp bakma geriye
Ilık bir bahar rüzgarıyla geldin sen
Gönül penceremden içeri girdin sen
Umutsuzken ruhuma umut verdin sen
Karanlık gecelerden eser kalmadı
Senden başka derdimi soran olmadı
Neymiş efendim neymiş, pazartesi sendromu
Hafta başında böyle, hiç zor işler olur mu?
Seversen çalışmayı, zevkine doyulur mu?
Her gün Allahı'n günü, günlerin günahı ne?
Salı sallanır diye, bir işe başlanılmaz
Yüreğim dayanmıyor, inan bu gidişata
Kardeş kardeşe kıymaz, hak aramak adına.
Yakıp, yıkıp, dökerek, zarar verir millete
İnsanlık bu mudur ki, hak aramak adına.
Bir ideal uğruna, çalışıp çabalanır
Bak bugün de yoksun
Het sabah yeni güne umutla açıyorum gözlerimi
Sanki buluverecekmişim gibi seni
Bak yine yoksun sevdiceğim
Nasıl geçecek bu günler
Ne getirecek bana geceler
Acabalara yer yok sanırdım hayatımda
Sanki o benim canım, şimdi yanı başımda
Bir ömür geçecekse, artık onun yanında
Başka dileğim yoktur, gelen sonbaharımda.
Şimdi ben korkuyorum, bu güzellik biterse
Sensizlik öyle zor ki birtanem
Tutamadığım ellerini
Dokunamadığım tenini özlemek
Öyle zor ki sevdiğim
Ben sende varolmuş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!