Aşkımın pusulası gösterir seni
Yollarını bilemem bulamam seni
Dağı taşı gezdim dolaştım yine de
Hangi gönülde diye soramam seni
Ey sevdiğim derdimin dermanı sensin
Zor nedir bilirmisin sen
Hiç sevilmeden sevdin mi sen
Nasıl acıtır bilemezsin
Onu bir başkasıyla görürsen
Hayat,
Hayat nekadar zordur bilirmisin
Sen nefes alışımın yegane sebebi oldun
Sen olmadan yaşaymam ben
İnsan nefessiz yaşayabilir mi
Sen pınarım oldun gürül gürül
İçtikçe kanamadığım
Gönül sırça bir köşktür, iyi davranmak gerek
Dal bir kez kırılırsa, aynı yerden yeşermez.
İnsanları kırmadan, iyi düşünmek gerek
Dal bir kez kırılırsa, aynı yerden yeşermez.
Günümüzde sevdâlar, çabuk eritiliyor
Seni ne çok sevmişim ben
Kendimden de gizlemişim
Yokluğunda öğrendim ben
Yüreğimde hissetmişim
Şimdi yoksun güz çiçeğim
Ben babama doymadım o çabuk gitti
Yetmişaltı yıllık ömrü hemen geçti
O gidince bendeki rehavet bitti
Özledim seni babam, sen bendeki can
Ben babama hayrandım,o çok kuvvetli
Sevdiğin var mı dedi
Çok seviyorum dedim
O seviyor mu dedi
Hiç cevap veremedim
Umudumu söylesem
Senin gidişinle güzelim değişti her şey
Kalmadı hayatta zevk aldığım bir şey
Kader diyemem buna ya da Allahtan her şey
Sendin güzelim sendin, sendin benim can suyum
Olmuyor artık sabahlar erken
O gizemli ortamdan
Ayrılmak istemedin
Haydi artık desek de
Bizi hiç dinlemedin
Biraz daha kalmaktan
Mutlu olurmuş gibi
gözlerim dalıyor uzaklara
masmavi gök yüzü bürünüyor karaya
bahtımkara imiş diyorum
sükun ediyor yıldızlar
ağaçlarda görüyorum yalnızlığımı
bir bir dökülürken yapraklar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!