Son çare bu çerağ gecesinde bu Ay
Sigara kadar esir sahibinin parmak aralarına
Bir yelkenli rüzgâr bekliyor yol alacak
Bense seni, burada kalmak için.
Şimdi ne söylesen haklısın
Bir daha kelebeklerin güzergahı olmayacak avuçlarım
Saçların yağmayacak yüzüme sağnak sağnak
Ve bahara âşina olsamda
Nereye düştüğünü bilmeyecek ruhumun her zerresindeki bu cemreler.
Korkusuzluğumu ummazdım
Seni kaybetmeden önce
Umduğum bunca şeyin
Beni yanıltması lazım artık
Razı geldim buna sensizleşince...
09.06.2022
Safa Emre Çetin
Kayıt Tarihi : 9.6.2022 00:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Safa Emre Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/06/09/gulsuz-vazo.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!