GÜLSÜN GELİNCİK
Gidişi yaraydı yaralı kalbim
Giderken kalbimi yordu gelincik
Yaraydı açtığı kalmadı yerim
Açtığı yarayı sordu gelincik
Yalnız takılırken dumanlı başım
Dert ile zıkkımdı yediğim aşım
Döşüme atılan çileden taşım
Bağrıma yığıp da gitti gelincik
Aldım baş köşeme koydum taşını
Aksa da bilmesin göz de yaşımı
Dökülüp kırlaşan siyah saçımı
Yolup birbirine kattı gelincik
Ağıdım yakıldı söylenir dilde
Yiğitlik kalmadı atıldı serde
Gözyaşı silinir mendiller elde
Halayın başını çekti gelincik
Yarsever oynasın gülsün vuran
Duruşu güzeldir gönlümde duran
Yara ondan olsun olmasın saran
İsterse başında gülsün gelincik
05/01/2010
Muhtar Gazi TOPAL
MALATYA
Kayıt Tarihi : 5.1.2010 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)