Kaç şiirler yazdım beyaz kağıtlara
Her hecesinde sen olan..
Her noktasında aşk kokan..
Kaç şiirler yazdım her mısrasında vedalar olan..
Kaç yeminler ettim ''unutacağım '' diye
Olur da bir gün gelirsen,
yine bahar olsun günlerden..
Güller olsun elinde en beyazından..
Mavi bir gülümseme konsun dudaklarına..
Masmavi bak gözlerime..
Umut olsun gelişin karanlığıma..
Kokun diyorum,,o kokun!
Şimdi ne çok uzakta..
Kimler boynunda,
kimler dudağında ki ateşi değdiriyor,
bilmiyorum..
Bildiğim tek şey,
Dokun dedim..
Bi dokun..
Nasıl da tohumlar çiçeğe dönüşür...
Bulutlar sıyrılır gölgeden güneşe
Açar karanlık aydınlığa..
Gülümser hüzün yarınlara..
Bütün gece karanlığı beyaza boyamaya çalıştım..
Ama hiç bir kalem yeterli değildi,
Senin aydınlığın kadar! ...
Bilmiyorsun..
Kaç sabahsız günlere uyandım..,
HEMDE NE ÇOK YANMIŞIM..
Geçtim kendimden kemanın o büyülü sesiyle..
Girdim yüreğimin en kuytularına..
Dokundum bin yıllık anılara..
Bir bir saçıldı etrafa..
Her gece
yalnızım
diye üzülmüyorum..
Herkes bir gün yalnız kalacak..
Ben sadece sıramı savıyorum...
''Hiç Büyümedim ki ''dedi erkek..
''sevgiden yana hep eksik kaldım..
Kimi yüreğime aldıysam
yüreğini kaçırdı.''..
Kadın sustu! !
Gidişinin ardından,
gecenin yaklaşan karanlığında,
tavan yapmış duygular
coşkun şelaleler gibi deli deli akıyor,
Yüreğime..
Dilime
Bazen soruyorlar..
''Nasıl sevdin'' diye..
Bende onlara acı bir gülümsemeyle şöyle diyorum...
'' Doğru bildiğimiz ne kadar kural varsa hepsini ters yüz edip,
kansız bir acıyla,
.....:((((