Hasta olunca başımda dönüyorsun
Çoluk çocuk başıma bekliyorsun
Nane limon ıhlamur kaynatıyorsun
Derdime deva arıyorsun
Bir haftadır bende kalıyorsun
İyileştiğimi sanıyorsun
Yağmur yağsa da yalnızım,
Güneş açsa da yalnızım,
Kader bana gülse de yalnızım,
Keder beni bulsa da yalnızım.
Bir ev dolusu insandık
Birer, birer azaldık
Kalbimin hüznü hiç dinmiyor
Bilmiyor bunu kimse bilmiyor
Onların elinden kimse tutmuyor
Zaten kimseyi güvenip ellerini vermiyorlar
Dünya dönüyor diyorlar
Konuşmalarıma aldanıp kandın
İşi ciddiye aldığımı anlayınca yandın
Benden kurtulmak için çareler aradın
Çare bulamayınca gün boyunca tafralandın
Ben ne yaptıysam yaranamadım
Hiç yok yere suçlandım dışlandım
Senin bu halin çok üzüyor beni
Yaşlar doldurdu kaç gündür gözlerimizi
Ne olur yıpratma bu kadar kendini
Unutma çevrende en az senin kadar sevenler var seni
Senin sevgi dolu delikanlı yüreğin var ama
Herkesi kendin gibi sanıp kanma
Senin yüzünden geçen uykusuz gecelerime yazık
İnsan insana atar mı güzelim böyle kazık
Sana inanıp harcadığım yıllarıma yazık,
İnsana insan olarak değer vermeyenlere
Yazıklar olsun yazık
Seviyorum demiştin yalanmış meğer
Ah ulan kahpe dünya
Sen nesin kimsin be
Kimini güldürür kimini ağlatırsın
Sen kendini ne sanırsın
Aldın madem ki bu kadar yükü üstüne
Eşit davranıyor musun
Gelen abla giden abla
Yetti artık canıma
Neden oyalandın kaldın yolda
Dökülmüş dişle ağarmış saçla
Her biri diyor bana abla
Abla denmesi güzel ama
Sevdiğini söylüyorsun bana
Bilmem ki nasıl inanayım sana
Ya sendeki de sadece duyguysa
Başlatmak bir şey değil ama
Resmiyete dökemezsek ya
İşte o zaman yazık olur bana
Gece oldu sokaklar boşaldı yine
İnsanlar gecenin sessizliğine bıraktı yerine
Ben yine sensiz, sensiz yine
Sokaklar ıssız, ortalık sessiz, odam yine sensiz
Bir gece daha başladı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!