Sen hep at üstünde gezdin
Benim ise her hareketimde bir kötülük sezdin
Bana olan sevgin dile getirilemeyecek kadar azdın
Böyle yaşamaktan inan ki bezdim
Gözümdeki yaşı bir gün bile dindiremedin
Dertten derde saldın sende beni
Bahar gelir her taraf şenlenir
Seven gönül sevgiyle neşelenir
Karşılıksız sevenler hep hüzünlenir
Hor görme seveni gönül gözü kapalıdır
Sevenler sevdiklerini hep acımı çektirir
Güneş, güneş diye aranır dururuz
Yüzünü saklar kurulursun
Kinin gitmiştir bulutların arasından sırıtırsın
Ortalığı yakıp kavurursun
Uykun geldi mi kara bulutlara kıvrılırsın
Dilim söylemek istiyor söyleyemiyorum
Kalemim yazmak istiyor yazamıyorum
Seviyor, seviyor sevilmiyorum
Seviliyorum mutlu olamıyorum
Elden eksiğimi arıyorum bulamıyorum
Niye, niye bir ben mutlu olamıyorum
Dün çocuktuk bugün büyüdük
Ömür ne kadar kısaymış ölenlerden anladık
Bu kısa ömürde kendimize ne verdik
Her zaman sordum bu dünyaya niye geldik
Bu kısa ömürde doyasıya yaşamalı
Yemek diyemem yenilince bitiyor
Su diyemem akıp gidiyor
Uyku diyemem uyanınca yok oluyor
Tarif edemem sevgimi tarif edemem
Şeker diyemem tatlı da olsa yeniliyor
Senden başkasından değildir gözlerim
Ellerim başımda hep seni beklerim
Vuruldum sana şahidi gözlerim
Göğsümde yanar tutuşur senin özlemin
İsmini rüyalarımda sayıklar dururum
Leyla ile Mecnunu düşündüm durdum
Başı dönüyor, midesi bulanıyor
Aman Allah’ım yeni bir varlık mı türüyor
Anne baba şimdiden isim düşünüyor
Bir bakmışsın dokuz ay sonra gözleri ışıldıyor
Fıldır, fıldır etrafa bakınıyor
Anneden başka varlık tanımıyor
Yolun sonu karanlıkmış görülemedi
Severken ayrılığı yaşamak çok acıymış bilinemedi
Neden garipler mutlu olamıyor anlaşılamadı
Garipler de sever bu inandırılamadı
Seven kalbe söz geçer mi
Sevgisiz aşksız bir ömür biter mi
İlkbahar gelince azıcık yeşerirsin
Yaz geldi mi sıcak sıcak diye buruşursun
Sonbaharda adeta yapraklarını dökersin
Kışın ise soba başında büzülürsün
Mevsimlerin hangisinden hoşnutsun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!