Gülsen Yüksel Şiirleri - Şair Gülsen Yüksel

Bırak demeyeceğim artık, bana bakışlarını
Yıllarca sakladın duygularını
Olan olmadı mı?

Birinin saçlarında (saçlarımı)
Birinin dudaklarında (dudaklarımı)

Hey Ankara!
Hey koca Ankara!
Sen misin sebebi
Düştüğüm bu tuzağa Ankara?

Senin yağmurlarında ıslandım

Karşı duvarda;
İki ‘Bayrağım’ asılı,
Ortasında Atatürk’ümün asil, dolu dolu bakışları,
Mavi gözleri, sarı saçları,
‘Vatan size emanet’ diyor bakışları.

I
Aynaların gerçek yüzü
İnsanın süsü müdür süsü?
Boyu posu, endamı mı?
Hazır olmalıyım randevuma
Birkaç dakika kaldı.

ben tanırım bu sızıyı,
bu yürek sızısını.
inceden inceden gezinir içimde
daha çok acısını hissederim.

ben tanırım bu sızıyı,

19 Mayıs 1919’da
Milli Mücadele başladı, Samsun’da.
Görüyorum,
Mustafa Kemal Atatürk’ü,
Kutluyor, halkıyla
Gençlik ve Spor Bayramı’nı.

Bana biçilen bu ömür yeter mi acaba
Çocukların saçlarını okşamaya?
… ve öksüzlerin, yetimlerin merhem olmaya yaralarına?
Fukaranın derdine derman olmaya?

Bana biçilen bu ömür yeter mi acaba

Kan kardeş misali kesip bileğimi,
Karla kaplı bir günde, ağarırken tan yeri.

"$ahid ol ya rab!"

Uzatıp semalara, Şahadet Parmağımı

Ben Bir Dilenciyim

ben geldim!
yine aynı köşe başında
seni beklemekteyim

''Bırakma Anneciğim'' diye bağırsana

gitmeliyim!
valizimi dahi toplamadan
sana son kez olsun, sokulmadan
gözlerimden damla damla yağmur, sicim gibi akmadan