Gülşen Tosun Şiirleri - Şair Gülşen Tosun

Varsın doğmasın güneş
Günüm aydınlanmasın
Çiçek açmasın ağaçlar
Ne çıkar?
Sen olmayınca
Zaten her gün zifiri

Bu akşam sensizim
Dün akşam da sensizdim
Ve bir önceki akşamda
Yarın da sensizim
Sonraki yıllarda
Bundan böyle birim

Zaman geçip gider
Bir elveda demeden
Geride seni bırakır
Yaş olur akarsın her dem

Resim gibisin

Ayrılık sana rağmen
Gitmek dönmemek üzere
Aydan, yıldızlardan öteye
Sıcacık ellerine dokunamamak
Bir daha ve daha sonra
Görememek gözlerini

Sevmek delicesine
Kaf Dağı olmak
Uzatmak ince boynunu
Bulutlardan da öteye
Sonra bir kuş misali
Kanatlanmak ve uçmak

Damla damla gözlerinden yaş düşer
Sevmek senin neyine ki arkadaş
Ele neşe sana ancak dert düşer
Gülmek senin neyine ki arkadaş

Yıllar yılı kaderine ağlarsın

Şiirler yazarım
Uzun... Kısa...
Kimse anlamaz
Sahibi dışında

Şiirler yazarım

Kalkın ve dirilin!
Ölü toprağından silkinin!
Yurtta sulh yok bugün
Cihanda zaten olmadı
Şimdi Halep’im yarın Kudüs’üm
Tuna nehrine taşı davamı

Bir ses geldi uzaktan
Fesleğenlerin içinden
Nazenin, biraz da hüzzam
Bu son bestesidir Sine'm

Dinle... Duyacaksın...

Söndürün ateşi
Küllerim yeter
Dünyayı yakmaya
Isınırız sanmayın ama
Öfkem buz gibi ve serin
Sakının... Eyleşmeyin bana...