Gülşen Şenderin Şiirleri - Şair Gülşen Ş ...

GÖÇ SENFONİSİ


Şafak söker yeniden başlar günsel yolculuk
Özlemiyle uzakta doğup büyüdüğün köy
Suyu toprağı altın, her yan bereket bolluk

Her günüm bahar gibi
Senle döşenir dünyam
Sevdadaki har gibi
Aşk Çiçeğim, Manolyam!

Katmer katmer sanki gül

Sevgin kalbimdeki atan damarsa
Gel de nefes nefes, hesabını tut
Gönülden her seven böyle yanarsa
Gel de ateş ateş, hesabını tut...

Aşk Baharı kalpte bir kez açarmış

Bir sen değilsin ki beni terk eden
O gençlik, güzellik, çok uzaklarda
Zamanmış vefasız,soramam neden
Asri devir derken; kul tuzaklarda!

Çocuklar yetişti kültür farkı çok

Hayallere sığdırmak, hep düşlerle avunmak
Yaşadığın yerleri; maziden silemezsin
Yeşil cömert toprağın haklarını savunmak!
Özgürlüğün çarkını dişini bilemezsin!

Bin dokuzyüz altmışta yok muydu Cumhuriyet

Mehtap inerken suya, yaşanan eski günleri
Anlatmakta Küçüksu, bir bizden bir de Nedim’den
Kayıkta susar sesler, buseler yakar tenleri
Şarkılar dile gelir bizden, Münir Nurettin’den...

Yakamozlar hazzında; göğsümde dayalı başın

Sığırcık turna leylek kırlangıç, hep dost bildik
Semaları süslerken, duyguları beslerken...
Bu ne hal böyle kuşlar, mikrop mu taşı dedik?
Hasta haneler taştı, bizler gaflar işlerken.!

Tavuk kaz ördek hindi, umutlarda gezendi

Sabahın meltemiyle gönlüme bahar olsan
Duvaklasa yüzümü ak zambaklı gülüşün
Yere düşen cemreyle alazlanıp har olsan
Güneş gibi ışısa O görkemli gelişin!

Firar etse buzdağlar masmavi gökyüzüne

Doğduğum dağlık köy nerede şimdi
Özlemi kalbimi yakıp deliyor
Göç ediş olmadan dünyam köyümdü
...Yetmişdörtten sonra hayal geliyor!

Meyve ağaçları köyü kucaklar

Babacığım, bir sevgi kuşu olsam pencerende
Bütün çiçeklerini dünyanın getirsem sana.
Hasta yatağındasın, bir bilsem sancın nerende
Sevgimle emeğimle, şifacı olsam yarana
Yine de fazlasını hak ediyorsun sen BABA.