Gülşen Şenderin Şiirleri - Şair Gülşen Ş ...

Turkuvaz çaprazında; ben sendeleyen sandal
Sevdanın girdabında fırtınaya tutuldum
Her dalga sarışında yutuldukça yutuldum
Suları fethetmeye pirim olursun Randall.

Demirlenen limanda gönül kapısı sensin

Üç kız kardeş, mersin yaprakları gibi dökümsüz
Bir bahçenin ayrı ayrı kokan çiçekleriydik
Farklı karakterlerde, farklı renklerde hüzünsüz
Ailemizin kovan kovan bal petekleriydik
Şimdi; mersin çiçeklerine hasretiz üçümüz.

Bahçemizin kocaman pelit ağacının gölgesinde
Ak ak pembeli açan bir yaban gülü Günnasır ağacı
Dedemin öğle uykusuna yattığı çardağın dibinde
Rüzgar esintilerine ortak olup yaban yaban kokardı.
Kıbrıs’ın yaz sıcağında oydu gölgelikte ruhun ilacı.
Hep sorar dudurdum dedeme, adını nereden aldı diye.

Yalnızlığınızın içine gömülüyorsunuz çoğu zaman
Sürgüleri çekip de seslerden görüntülerden uzak
Ya da olumsuzlukların o koyu acısına sığınarak
Gölgeliklerde kendinizi sadece haklı gördüğünüzden
Çitlerden ördüğünüz yalnızlık köşküne sığınıyorsunuz.

Bir bocalaması vardı, toprağı değiştirilen gülün
Tomurlarında kırağı izleri, alın buğulanmış hali
Yeniden alevlenecek miydi uykularda büyük rüyalar
Yeniden gönül sepeti ağırlaşacak mıydı hülyalarda.
Epey olmuştu sevda kuşlarının kırık kanatları bağlayalı
Sandıktan çıkıp sevgiler arasında savrulan tülün

Aşkın Ateşi.

Bağrımda nar olup açan sevgili
Gül bülbül aşkının var mıdır eşi
Edasıyla işve saçan sevgili
Şive-kâr bakışlar aşkın ateşi.

KIBRISIN BATMAZ GÜNEŞİ DENKTAŞA



Yeri doldurulamayacak bir devlet adamı
Davamızın meşalesi, susmayan sesisin sen

Aşka gönül vererek, mor sümbüllü dağlarda
Sevdamız yeşerirken umut döşendi dal dal
Sevgi tomurcukları çiçek açtı bağlarda
Beş bahar gonca gonca gülüm olursun Randall

Senle aşkı yaşamak sultanlara mahsustu

Kadere mi yüklesem, bu müphem hezeyanı
Sardırdı gama derde, çaresi yok besbelli
Ayırarak canandan, leyla eyledi canı
Nafile yakarışlar, bulamaz bir teselli.

Hançer ıstırap vermez, kanayan şu kalbime

Bir kez görsen yeterli, mar duygusunda gibi
Hazımsız, çöreklenmiş sarı rengiyle nobran
Zehrini akıtmışlar, kış uykusunda sanki
Tarifsiz bir özgörü, zehirsiz sarı yılan.

Aslına bakarsanız o bir melek kusursuz