Gülşen Şenderin Şiirleri - Şair Gülşen Ş ...

Sevgi yumağından örülürken aşk
Motif motif kalbe işlenir sevda
Öyle kavruk kavruk tutuşurken şevk
Aşkın büyüsüyle donanır dünya.

Kalbleri yakarak, tutkular döşer

Sicacik sevgilerle demir attin kalbime
Yasamak sende tatli sevgiler senle güzel
Askinla öylesine cigir actin kalbime
Salladigim besikte ninniler sana özel
Hic büyüme ask bebek sevgiler böyle güzel...

Bir sevgi salkımı uzanır suya
Gönlünü kaptırma o gül kokuya
Gölgeler çekilir derin uykuya
Mehtabın koynunda görürken rüya!

Bir yangın sonrası, çiçekler açar

Şafaklar güller serer o çapkın gülüşüne
Gönlüm senle çoğalır kalbi sevdalı efem
Dünyaları degişmem 'gül tanem' deyişine
Seraplar bizim olsun; gel gitme kal bu akşam

Aşkın koru çağırır yangınlarda yanalım

Her şey burda yabancı güller eller yabancı
Bir tek sen gülümseyen bana teselli veren
Metrolarda tramvaylarda tüm yollar yabancı
Akşamın yangınında sensin beni bekleyen
Viyana meydanları, valslar, diller yabancı...

Ben renkleri kırlardan, denizlerden gözledim
Bazen sevinç bazen gam dokudum ilmek ilmek
Doğanın sevgisini, öfkesini izledim
Yaşamın çilesini dokudum ilmek ilmek...

Küçücük bir kız idim kocaman çoban idim

KIBRIS’TAN KIZ KARDEŞİM GELDİ

Rengârenk anılar yelpazesiyle
Kıbrıs’tan kız kardeşim geldi
Böyle bir saadet tacını
...Kim takmak istemez ki…

Olumsuzluğun izdüşüm nakışları
Kümeleşen bulutları resmetmekte
Eksiyi haykıran şimşek çakışları
Hüzün yayan ezgin büküntü
Kış musonu estikçe esmekte
İnceliğine yorgun düşen sevgi

Gep gergin bir evren; iklimiyle suyuyla
Öldüren aymazlıklar, insanıyla huyuyla…
Bir koyu duman; bacalardan uzayıp giden
Bir kalın zincir; acabalardan insanı çevreleyen
Makro örgüde fikirdi, zikirdi, küresel düşünceler
Şaşıran iklim sistemi, insancıl duyarlılık yitimi

ERKEK GÖNLÜ


Yine kırık dökük her bir yanım
Fırtınaya tutulmuş gibi dağılmışım
Sevgisizliğin köhneleşen boşluğu