uzun bir yoldan gelsen
ipekten elbise giysen
beyaz, bembeyaz
gülsen buselerin çıksa
gülsen…
savrulsak kanatlarında göğün
yüreğimizi açsak
büyüdükçe küçülen o yüreğimizi
veba gibi yayılsa sevgi içimize
sarsa bizi ölüm
sen ölüme de gülsen…
sen gelsen
babamın teni, annemin sütü koksan
bir sabah serinliği
bir kar suskunluğu
bir düş yorgunluğu
uzansan yanıma, öylece gelsen…
Kayıt Tarihi : 14.10.2018 13:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Ökçe](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/10/14/gulsen-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!