Gülsârı Uyan! Şiiri - Erdoğan Varım

Gözünde büyüyüp, akıp gürleşen
Damla olsam ya, gül yüzünde kayan
Gülümsemen gibi, kalbe yerleşen
Tutkunla kandır kulunu susayan

Dert badesinden içip, sızılmaz
Yürüyen ölüye mezar kazılmaz
Öyle her güzele şiir yazılmaz
Bakışı ecel sanki, ruhu budayan

Şiir aşkın üstüne söz sarf eder
Benim sözüm ne sıfat, ne zarf eder...
Üç hecelik sevda, yedi harf eder
Mecnun olur lafz-ı ismini duyan...

Damarımda asil kanım mısın sen?
Ben garip yolcuyum, hanım mısın sen?
Dağ-yürekte volkanım mısın sen?
Dokuz bala anası mısın uluyan?

Yürekten çınlayan bir ah, sen misin?
Kafama dayanan silah sen misin?
Yar cismine giren Allah, sen misin?
Saçımı okşarken başımda uyuyan

Tonyukuk'un senin diline kurban
Gününe, borana, yeline kurban
Nar çiçeği ezen eline kurban
Bak sabah oluyor, Gülsârı uyan...

22 Mayıs 2017
Tonyukuk Erdoğan Varım