Gülom Şiiri - Resul Kotluk

İklim aynı iklim
Mevsimler yine sensiz
Yer değişip duruyorlar
Ne bahar bahar
Ne çiçekte kokun
Canlı gülüm kalmadı
.......de gel gülom

Sahilde boş bir esinti
Martılar bile ağlıyorlar
Balıkların en küçüğüyüm sensiz
Beni yutup yutkunuyorlar
Ne bir direniş
Ne bir savaş canımda
Yaşayan can kalmadı bende
........de gel gülom

İnim aynı in
Kışlık uykusunda gözlerim
Hiç bir şeyi görmüyorlar
Ne kar beyaz
Ne toprakta yağmur kokusu
Bitmekte bu şairin öyküsü
Yaşayacak an kalmadı
.......de gel gülom

Gecemde hep koyu karanlık
Yalnızlık hep son kadehinde rakının
Ne ayık ne sarhoşum sensiz
Rayları boş kalmış hayatın
Bütün trenler durmş
Uzayan bir şey kalmadı bende
.........de gel gülom

Aklım aynı akıl
Yüreğimde deli sevdan
Yıkık perişanım sensiz
Ne şiir şiir
Ne sayfamda kokun
Yazacak bir şey kalmadı bende
........de gel gülom