Eser deli boran da, canım yollar kapanır!
Seven yar için gülom, her cefaya katlanır.
Bu deli gönlüm de, canım gün gelir uslanır;
Arar bulur da seni, gülom yar deyi-deyi.
Seherin vaktinde, canım şafak sökerken!
Destur alıp da, gülom kuşlar öterken:
Herkes sevdiğiyle de canım yatarken;
Burkulur yüreğim de gülom yar deyi-deyi.
Sen bal isen canım arın ben olsam
Meyve veren gülom dalın ben olsam
Yalın ayak bastığın canım yolun ben olsam
Yaşar bedenim de gülom yar deyi-deyi.
Kul Okyay da canım hasretinle avunur
Her ne olsa da gülom seni savunur
Ser beden de canım yanar kavrulur
Yanar durur da gülom yar deyi-deyi.
Hanif OKYAY 26.04.19 / 09:37
Kayıt Tarihi : 10.6.2019 14:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hanifi Okyay](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/10/gulom-18.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!