gülmüyor zaman
güleceğide yok gibi
gölgelerin yetimhanesinde kalmışım ebediyete mahkum
nerden bilebilirdim huyundan vazgeçmiyeceğini?
umutlanınca yürek zamansız zamana inat
umutlanınca yürek bir bilmece misali
umutlanınca yürek hayallere kanarak
ne fark eder? ..
risk aldı
ne kaybetti?
hiç bir şey
hissederken
sıcaklığını yüreğimde
kalacak olan
sonsuzluğa dek
bir miras can tanemden....
(Berlin,25.06.2013)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 26.6.2013 01:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!