Her bir şiir kabına sığmayan duyguların eseri.
Ben ise tüm bu duyguların müebbet esiri.
Ne kadar yüreğimi yaksada bu şiirler.
Gönlüme bir nebze olmuyor tesiri.
Hicrana alışmış yüzüm, gülmeyi bilmez misin.
Kalkıp da maziyi bir kalemde silmez misin.
Arşa bak, direksiz, bu mevlanın kudreti.
O kudrete dayanıp içten içte gülmez misin.
Kırılsın kalbin, gönül kırılsın, umudun asla.
Kara bağlamakta neymiş, sırtını mevlaya yasla
Kar boran mevsimin baharı ne güzel olurmuş.
Kalk yerinden, doğrul ve yeni güne böyle başla.
Kayıt Tarihi : 25.6.2014 09:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahap Karademir](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/25/gulmez-misin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!