Gülmeyin bana Şiiri - Tuncay Akdeniz

Suçluyu suçsuzu doladık dile
Kendini bilmeyen payı büyütür
Hakkımızı ara dedik vekile
Oda kendisine dayı büyütür

Kendisinden başka görmez gözleri
Emeksiz kazancın soluk yüzleri
Pembesiyle inandırır bizleri
Dereyi görmeden çayı büyütür

Çok hayaller kurduk boşa nafile
Tutarsa mayayı biz çaldık göle
Pazara gidince boş gelir file
Hesapsız harcayan sayı büyütür

Laf ile karada gemi yüzdüren
Mazlumları zalimlere ezdiren
Çıkarlarına göre plan çizdiren
Yerin altındaki fayı büyütür

Zamandan düzenin olmaz korkusu
Nefesi dönenin öter borusu
Kesimde yoksa düğün balosu
Kavgalı dünürler toyu büyütür

Gönül bahçesinden sevgi biçmeyen
Sohbet masasından kahve içmeyen
İnsanlığın köprüsünden geçmeyen
Muhtar olmak için köyü büyütür

Tuncay nadan kaldım güldüler bana
Gittim nedenini sordum babama
Eğitimde sıra gelmedi sana
Böylesi asiller soyu büyütür