Gökhan…İçindeki sıkıntıları bir türlü atamıyor ve bunları kimse ile paylaşmak istemiyor, sadece kendinle yetinmek ihtiyacı duyuyorsan eğer, ağlarken gözyaşlarını görmemeli kimse, sahte bir tebessüm altında gizlenmeli hüzün…Islanan göz kapaklarını sadece sen…sen hissetmelisin. İçinde fırtınalar koptuğunu fark etmemeli kimse, umursamazlık maskesi altında gizlenmeli acıların,akıttığın gözyaşlarını sadece sen..sadece sen tatmalısın, bir köşe kapmaca içinde yaşamını araladığını bilmemeli kimse. Sadece verilenlerle yetinmenin kırgınlığı kalmamalı içinde, sımsıcak bir sevgiye ne denli bir ihtiyaç duyduğunu sen bilmeli, işlediğin günahların bedelini sadece sen…sen ödemelisin. Sermayen gülmek olmalı bu acımasız hayatta, bilmezler ki senin neler hissettiklerini, intikam almak istiyorsan hayattan ve tüm kötülüklerden, sonuna kadar direnç göstermeli ve sahte olsa da gülmelisin…İçindeki bu sonsuz
fırtınalara son vermenin zamanı gelmedi mi artık? yaşamanın tadını ve bütün
güzellikleri ne zaman görecek, ne zaman fark edeceksin lütfen söyle misin? .
Bitsin artık ızdırabın, bitsin artık acıların, hadi gül, hadi gül, hadi gül artık…
Biliyorum şimdi düşünüyorsun İnsanlar neden bu kadar acımasız ve bencil diye, neden dürüst insanlar bu kadar sessiz ve tepkisiz kalabiliyor, onlar da senin gibi,
gülmeyi unutmuşlar da ondan…Hadi gül, hadi gül, hadi gül ki, taptaze baharların bitmeyen neşesi kaybolmasın, binlerce tomurcuklu güller açıversin yüzünde, hadi gül…hadi gül….hadi gül…hadi gül Gökhan hadi gül…
Nerede şimdi senin o eski mücadelesi ruhun, bu kadar çabuk mu pes edecektin, insanlara olumlu mesajlar vermek için, hiç mi, hiç çaba göstermeyecek,
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
