Benim düpedüz doğduğum semtten tren geçiyordu.
Hat boyunca incir ağaçları ve dalları
Mavi bir gök altında top yekün
Galip gelmiş bir dervişi zikreder gibi
Savruluyordu.
Ben de geçiyordum, onlar geçiyordu, sen
Geçiyordun, öylesine geçiyordun
Kendince, görülmeye isteksiz ve iştahlı
Geçtiğin raylar ışıldıyor, incirler düşüyordu.
Senden sonra camı açıp açıp
İçeri girsin isterdim hat boyu
Soluk soluk girerdin hiç usulca
Kenarından baktığın camekandan.
Bu yüzden unutmam seni en çok
Çok çocuktum, büyüdüm deniz yuttum
Allah’ a inananlara inandım, hatırla
Cam açıkken nasıl içeri daldığın.
Geçince senin gibi bir cam mekandan
Anımsadım saydam nedir, nedir kırılgan?
Gülmekten vaz geçmiş bir çocuk gördüm
Tutup tutup denize attığın.
Bu yüzden bir takım hayvanlarla
Ve bitkilerle dolaşıyorum şimdilerde
Gibi meyilli intihara ve kısmen kentli
Ve biliyorum nereye gitsem onlar da nereye.
Bozup yırtıp yeniden mi yazmalı şimdi?
Denizi yırt, treni boz, rayları tekrar döşe
Tüm yolcuları da baştan tertiplemeliyim
Ya da her birini tek tek raylara
Her neyse.
Kayıt Tarihi : 25.4.2020 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
üzerine yazılmıştır.
asla tren geçmezdi
ama ben
vagonları sayardım durmadan
dağ köyü okulunda öğrendiğim
sayılar yetmezdi!..
dünya adlı trenin vagonundayım
pencereden geçiyor haberler
pistler bozuluyor denizi olan kentte
balıklar ve martılar telaş içinde
yine o dağ köyü okulunda öğrendiğim sayılarla
dökülecek paraları sayamadım şimdi!..
içinden tren geçen kente selam olsun benden...kutlayarak, sevgiyle...:))
******
Nasıl ki Einstein a göre ışık hızının karesine erişince madde enerjiye dönüşüyorsa , şiirin bilinç hızında da nesnel olan öznelde öznel olan nesnelde kayboluyor
Şiir kızı ile gerçekliği ,büyülü bir gerçeklik olarak duyumsatıyor
İç ve dış Zahir ile batın aşk ile anlamsızlık bilinçaltında bir cankurtaran lambası gibi yanıp sönüyor
******
Geçince senin gibi bir cam mekandan
Anımsadım saydam nedir, nedir kırılgan
Bu dizeler gönül kurılganlığına alıp götürdü , götürüp gitti düştü redifli gazeline Şeyh Galibin
1. Yine zevrak-ı derûnum kırılıp kenâre düştü
Dayanır mı şîşedir bu reh-i seng-sâre düştü.
Yine gönül kayığım kırıldı, kıyılara düştü
Dayanır mı şişedir bu taşlık yollara düştü.
************
Bilinç bize kurgusal gücüyle geçmişte ve gelecekte nice paralel zamanlar yaşatır
Hayal yoluyla olanları ve olacaklar yurtta yapıştırma yapboz veya yok etme
İnsan ne yapmak istediğini hep bilmek ister. Bilmek istemesi bitmediğine göre demek ki ömür boyu da ne yapmadı gerektiğini habire tasarlar..
*****
Şiir ,şiiri sevenlerini özlüyor .,,,
TÜM YORUMLAR (2)