Gülmek varken kardeşim, neden surat asarsın,
Neden rahat değilsin, hep kendini kasarsın,
Bak ben de senin gibi, bir Allahın kuluyum,
Beni tahrik edip de, nasırıma basarsın.
İnsan olduğun için ben seni seviyorum,
Seni kendimden bilip, bak değer veriyorum,
Nedir paylaşılmayan, öleceğiz hepimiz,
Sana da kendim kadar, hayırlar diliyorum.
Yemin billah ne sana, ne bana kalır dünya,
Yüz yıl bile yaşasan, ölünce olur rüya,
Dost elimi uzattım, ne olursun tutuver,
Ne sen atlı gidersin, ne ben kalırım yaya.
Kayıt Tarihi : 31.7.2011 19:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/31/gulmek-varken-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!