Eremedim şu feleğin sırrına,
Bir gün güldürmedi; gider zoruma,
Dertler ile geldik ömrün sonuna,
Sen ağla gözlerim gülmek haramdır,
Sinemi dağlayan yürek yaram dır.
Talih kutusuna el attım boşa,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
