Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Benim için ağlama zamanı idi. Vücudum arıza vermese ağlamayı bırakmazdım. Ama ağlayınca vücuttaki kitle gibi bir şeyi taşıyamıyorum. İki dakika ağladım, iki gün rahatsızlık yaşadım. Şimdi de iki saat kadar ağlarken zorla durdurdum ağlamayı, hem ağladığımda ömrüm gidiyormuş gibi oluyor, sol tarafta ne varsa o kitle gibi şey ağırlık, rahatsızlık veriyor. O geldiğinde onu çabuk terk etmem gerekmesi diye kendimi tuttum, çabuk ölmek istemiyorum. Kendimi tuttum, iki saatten sonra ama şimdi yine rahatsızım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta