Gülmek Devrimdir Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Güzel gülmeli insan,
Güneşi doğurur gibi yüzünde.
Kışı çatlatıp,
Yazı dalından koparmalı.
Ve kendinden geçerken,
Mutlaka bir çocuğun kalbine yakışmalı,
Çocuk kalmış yanıyla.
Çünkü,
Çocuklar ölümsüz güler.
Gözlerimi kapatıp,
Ölümsüzlüğe öldüm.
Gülmekten öldüm,
Çocuğun dilinden gelen serseri kurşunla.
Utansın büyüklük!
Utansın acı!
Böyle güzel öldüremediği için.
Ağlarken de tebessüm etmeli insan,
Ilık bir yağmur gibi,
Kardelenlerin ölümüne son verip.
Çünkü,
Gözyaşları nefes almak içindir yaşamaya.