Gülmedim Gitti Şiiri - İlyas Ateş

Bunca yıldır yaşadım ben zor ile
Güldürmedi felek gülmedim gitti
Hep bana yüklendi vurdu da vurdu
Güldürmedi felek gülmedim gitti

Hep yokuşa sürdü yollarım benim
Vurdukça hep kırdı kollarım benim
Bundan sonra nolur hallerim benim
Güldürmedi felek gülmedim gitti

Her nereye gitsem beni izliyor
Her ne yapar isem beni gözlüyor
Vurup yüreğimden beni düzlüyor
Güldürmedi felek gülmedim gitti

Ateşoğlu nu hep dara düşürdü
Yaktı yüreğini nara düşürdü <<<
Böyle bir bilinmez hale düşürdü
Güldürmedi felek gülmedim gitti