Ana beni bilmem niye doğurdun.
Ben geldim geleli yüzüm gülmedi.
Yalan dünyabeni dertle yoğurdun
Ben doğdum doğalı yüzüm gülmedi
Üşüdüm, kışa kış bile demedim.
Çalan çırpana, puşt bile demedim.
Ben, bir dirhem haram lokma yemedim.
Ben bildim bileli, yüzüm gülmedi.
Arsıza, hırsıza sözüm olmadı.
Kimseyi, kıracak yazım olmadı.
Bir harama bakan, gözüm olmadı.
Ben oldum olalı, yüzüm gülmedi.
Beklentim olmadı, yalan dünyada.
Uyudum, gülmedim bile rüyada.
Muallimim var mı kalan dünyada.
Yaşım oldu elli, yüzüm gülmedi.
Kayıt Tarihi : 12.2.2017 01:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muallim Ayhan Bingöl](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/12/gulmedi-yuzum-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!