Gözlerimiz Bulutlarda

Gözlerimiz bulutları bekler.
Yağmur dua gibi geçerdi,
topraklarımızdan.

Umutlar,
saçıp şükürler içirirdi, bize...
Yağmurda sonra,
bir başka olurdu dünya.

Süte durmuş buğday başakları
olgunlaşacak.
Buğday un, ekmek olacak.
Başka lüksü olmazdı garibin.

Kaç defa elleri havada
gözyaşlarıyla,
toprak sulayana şahit oldum.
Gökte bulut arayan gözler..
dua dua....eller duada.

Yoktu tarladan gelenden,
başka ne berisi ne ötesi...

Ne kutsaldı koyun, bize yününden
kazak, çorap örülecekti.
Kuzusu büyüyecekti...

Pantolon, çorap yamalı,
çatlak elli, çatlak topuklu,
yırtık pabuçlu, dedelerimiz
ninelerimiz..

Gittiler, iyi insanlardı.
Bir elmayı, bir armudu
on çocuğa pay ederlerdi.
.
Dudaklarını yalayıp yalayıp
yemezdi, kendileri.