Gülmedi Bir Gün Şiiri - Farettin Çakal

Beklerken durakta kendi başına,
Karşılaşınca gözlerin gel dedi bir gün.
Gördün yıllar geçse de bunca aradan,
Arada iki satır yazıp sor dedi bir gün.

Giden dönmüyormuş gittiği yerden,
Haber gelir mi geçen günlerden,
Yıllar geçsede sönmez derinden,
Bu ateşin odu sönmedi bir gün.

Yıllar soldursa da ömür çiçeğin,
Gazele dönse de goncan nergisin,
Kara kış kapatsa da kapın penceren,
Baharda bir haber vermedi bir gün.

Sevenin dilinde sevda ateştir, nardır.
Yandıkça bağrı közleri hardır,
Umut oldukça bekleyenin vardır.
Ömür son deminde gülmedi bir gün.