Gülme Ey Nazlı Çiçek

‘Gülme ey nazlı çiçek! ’
Seni de neşeli diye,
Güzel diye koparırlar toprağından,
Ayırırlar,
Hasrete sürerler,
Su vermezler artık,
Kırlardaki kardelen olmak istersin,
Vitrindeki gül yerine.

‘Gülme ey nazlı çiçek! ’
Solgun bak gökyüzüne,
Kederli bak, susuzmuşçasına,
Dikenlerini çıkar,
Yaprakların yerine,

Gülme ey nazlı çiçek!
Gülme!
Seni mutlu sanırlar.