Gülme Ağla Birader Şiiri - Abdullah Toroslu

Hele bir bak şu hale!
Zemin gelmiş ne hale?
Gülünür mü bu hale?
Gülme ağla birader!

Kabuldeyken tüm haltlar;
Harman iken tezatlar;
Şuna lakaytken halklar;
Gülme ağla birader!

Mühmel iken diyanet;
Ayyuktayken hıyanet;
Kirlenirken siyaset;
Gülme ağla birader!

Baş tacıyken para pul;
İns olurken kula kul;
Ters dönerken her makul;
Gülme ağla birader!

Pay-i malken ar, hayâ;
Gam düşmezken çok paya;
Ve mü’minken biz güya;
Gülme ağla birader!

Harman iken tezatlar;
Gaye iken kat, yatlar;
Gafil iken çok zatlar;
Gülme ağla birader!

Soyunurken karı kız;
Kaybederken arı kız;
İlaheyken (!) sarı kız;
Gülme ağla birader!

Halk koşarken gayyaya;
Nar düşerken her paya;
Elini başa daya;
Gülme ağla birader!

Kar etmezken nasihat;
İsrafayken tahsisat;
Na-mümkünken tashihat;
Gülme ağla birader!

Binler iken evhamlar;
Ham kalırken çok hamlar;
Sayısızken şu gamlar;
Gülme ağla birader!

Abdullah Toroslu
31.05.2013-İzmir