Umutsuzlukların ortasında,
Umuda giden yolun yokuşunda,
Senin için binlerce gül ektim,
Gözyaşlarımla büyüdüler.
Dikenleri yüregimi kanattı,
Yaprakları mezarını ısıttı.
O yollar bitti,
O güller soldu,
O mezar ısındı,
Ama bu yürek asla avunmadı.
Kayıt Tarihi : 31.10.2004 08:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!