Güller Önce Şiiri - Arif Özer

Güller önce...mevsim saymayı bıraktım.
Güzden hoşlanan ben...
Kışları sever oldum.

Ne şiir yazmak...
Ne de küçük hikayeler anlatmak.
Hiç biri yetmez oldu...

Umutsuzların şahı oldu ruhum.
Ümit edenlerin kellelerini koparttım,
Uykularında...

Güller önce...mevsim saymayı bıraktım.
İnsan nedir bilmeden, nefret eder oldum sevgiden.
Ne dinlemek, ne de görmek istemedim.
Aşık olanları, aşkı övenleri...
Öldürttüm mutlu rüyalarının
En güzel yerinde...

Sevmez oldum hayatı...
Ölüme öykünenler,
Yoldaşım oldu...
Susmadım hiç...
Hep savundum, umuda karşı olmayı.

Güller önce öldü ruhum.
İki mevsim önce...
Sen beni sevmediğinde.