kan kırmızı güller ektim
hani bilirsin ya bahçemi
gün batımı yanına
hani bilirsin o yanını bahçemin
seninle baktığımız yöne denk
hem gidip de gelmediğin
kan kırmızı güller ektim
seni hatırlatsın diye
hepsi açtı biliyor musun
onlarcası bahçemde
binlercesi yüreğimde
bak yine düşüyor denize
kızıl güneş görüyor musun
yine güllerle bölünüyor hasretin
gökyüzü kadar uzak
yıldızlar kadar çok
ve birden yok oluyorsun
yüreğime batan bir güneş
perde perde iniyor kara bir gece
bahçemde kan kırmızı güller
hepsinde varsın...........
hepsinde varsın da yanımda yoksun
uzak yerlerde yanıyor ışıkların
şavkı vurmakta pencereme
yüreğinin dili susmuş
geceyi giymiş güzüm
yaprak yaprak ayaklarında
çoğalmak gibi
tüketmek sensizliği.
Muazzez Karaduman
Kayıt Tarihi : 20.8.2006 22:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gökyüzü kadar uzak
yıldızlar kadar çok ...
imge şiire duygu derinliği ve hayal gücü katıyor...eğer mana ile bütünleşirse inanılmaz çağrışımları beraberinde getiriyor...
hasretin güllerle bölünmesi,....her bölünme bir çoğalma getiri gündeme...hasret ya gökyüzü kadar uzak ve yıldız yıldız çoğalan...ya...aklım gitti başımdan hanım efendi..
'yüreğime batan bir güneş
perde perde iniyor kara bir gece '
düşlerin aydınlık pencerelerini,coşkulu seslerini duymayı beklerken bir şamar yiyoruz mısralarda...
'habire akşam oluyor' demiştim bir şiirimde...
perde perde inen karanlık gece hatırlattı bana..
umudun gülleri açsın baharlarınıza...her renkten sevgili şaire hanım...
dileğim bu....saygılarımla....
TÜM YORUMLAR (3)