Suskun gördüm bugün şeyda bülbülü
Gonca gonca açan güller ağlıyor
Ezelden böyledir gönül ahvali
Dökemez derdini,diller ağlıyor...
Kalmadı,eridi yüreğin yağı
Ağustosta karlı,dostun o dağı
Gönül bağı dökmüş,yeşil yaprağı
Kuşlar yuva yapmaz,dallar ağlıyor...
Gönül seyyah olmuş meğili dosta
Talihsiz başı,var yatıyor hasta
Biraz yüzüm,gülse içerim yasta
Gözyaşım karışmış seller ağlıyor...
Mahmut’um o yârdan ayrı kalalı
Kalbimde ateş var,aklım karalı
Gül çarpmıştı, iki elim yaralı
Sazım figan etmez teller ağlıyor...
Kayıt Tarihi : 28.1.2007 12:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ağustosta karlı,dostun o dağı
Gönül bağı dökmüş,yeşil yaprağı
Kuşlar yuva yapmaz,dallar ağlıyor...
Ne gönül kaldı ne de bağ bahçe hepsi tarumar oldu yapılması da imkansız
giden günler daha geri gelmez hayat bize neler yaptı daha neler yapar bilinmez
başa gelen çekiliyor çan çıkmayınca gönlüne sağlık değerli dost selam size
Âşık Mahmut Üstadım çok yoğun duygularla bezenmiş şiirinizi beğenerek okudum.
Yüreğinize sağlık.
Tebrik ediyorum.
Ağustosta karlı,dostun o dağı
Gönül bağı dökmüş,yeşil yaprağı
Kuşlar yuva yapmaz,dallar ağlıyor...
Çok dertli ve hüzünlü bir şiir okudum
tebrik ederim selamlar saygılar
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (6)