Gülkokulum Şiiri - Hacı Göktekin

                     GÜL KOKULUM
Hangi halinle gelirsen gel hep gül kokardin gül,
İsmin değil di lakin, ben gül kokladım bunu bil,
Gül kokusuna meftun oldum, konuşamadı dil,
Anlatamadım seni sana, kokunda kaldı aklım..

Bu gidişin varya ah ah, parçalara böldü beni,
Öyle oturdu ki içime, kalbim çikacak sanki,
Yaşlanmak güzel olurdu seninle hayal gibi,
Sensizlik çok ağır, çekilmiyor be gül kokulum..

İki gün güldük diye, bu acılar kaldı hediye,
Acı çektirmek ti amacın, güldürmek ne diye,
Öyle hayallerim vardiki, hep sen olan içinde,
Bu gidiş nerden çıktı, nereye şimdi nereye,

Oda çok bu garibe hakkımız yok öyle mi?
Sevip sevilmek kim biz kim, hayat böyle mi?
Dünyadan korkusu olan bunları söyler mi?
Bedelini ödemeye hazır dim Be gül kokulum...

Hayat kaldiği yerden devam, buna alışamadım,
Kalbimde senin aşkın, bu ağırlığı taşıyamadım,
Senin varlığın hep Umut tur, umusuzlanmadim,
İçimde yaşayacağım seni, unutma gül kokulum

Sende unutma beni hatırla arada birde olsa,
Allah aşkina Hatırımı sor bir kere ayda yılda,
Onca yaşananlardan sonra, sakin silip atma,
Yaşananlar bugün gibi aklımda gül kokulum.

BEN yaşarım ağır yaralı ve kırık kalple,
Alışırım sensizliğe, onada alişirim elbette
Herşey bitmeden, birkere neolur birkere,
Gül kokulum yad edelim eskiyi birlikte
                                          Hacı GÖKTEKİN