Gülizar Şiiri - Hasan Arpaci

Bu güzellik sana kalacak sanma,
On yıla varmadan gider Gülizar.
Herkes sana aşkla yanacak sanma,
Aşkın ateşi de söner Gülizar.

Gençlik bir mevsimdir gelip geçecek,
Yağmurlar yağacak kuşlar içecek,
Hazan vakti hepsi tek tek bitecek,
Yıllar sesli sessiz geçer Gülizar.

Yürüyüşün kısrak bakışın mızrak,
Olsa da halini ah bir anlasak,
Aşkın bahçesinde tohumlar olsak,
Çiçekler burnunda tüter Gülizar.

Öğrenci olmanın özgür kalmanın,
Bedeli olmaz mı aşka dalmanın,
Nehirler içinde derya olmanın,
Zevki burnumuzda tüter Gülizar.

Felek böyle işte biri göklerde,
Diğeri yağmuru bekler yerlerde,
Kumrular kumruya bakmaz seherde,
Herkes uçup gider kaçar Gülizar.

Sevmenin şekline ayıp diyorlar,
Geçen günlerine kayıp diyorlar,
Adımları bir bir sayıp diyorlar,
Gençlik ateşiymiş söner Gülizar.

Aşkın kanununda hesap tutmazmış,
Fizikten kimyadan formül katmazmış,
Maddenin kütlesi hızı satmazmış,
Proton nötronu öper Gülizar.

Hasan’da istemez bu halde kalsın,
Gönül bahçesine hüzünle varsın,
Sevda bulutları bir bir dağılsın,
Arpacıda artık naçar Gülizar.

Hasan Arpacı,1978,Ankara