Gülimser gece Şiiri - Murat Ülkü

Gece karanlık yüzlere akarken
Sessiz sessiz gider akşam
Kaldırımın bağrında sahipsiz bir hayvan
Bazanda uzanmış kartona uyuyan insan
Gizlenmiş sahipsiz gölgeler çöktükce üzerine

İssızlık korkutur, korktukça daha bir ıssızlaşır
Islığında korkunun sesi fısıldar kulağına
Düşmemek için yalpalayan düzensiz adımların
Yılların yorgunluğu ile çatlamış toprak yollar da…

Sıkıştıkca sıkışır nefes dar gelir yüreğe göğüs
Kötülük sızar sinsice çatlakların arasından karışır havaya doğru…
Ölü gibi uyuyanlar dan kimseye hayır gelmez
Anadan üryan çırıl çıplak gülümser gece
Bir pencereden firar loş ışığın altında

Ürpertir doldurur korku ile içerdeki boşluğu
Riyakar yalan saatler de…
Koca bir okyanustur çamurlaşmış birikinti su
Yer soğuk gök soğuk ben soğuk…
Ölüm kokar her yer ecel hatırlatır kendini
Buz gibi bir esinti ile suratına çarparak...