Gülhane parkında bir yaprak

Eski İstanbul'da kopan bir yapraktım Gülhane parkında,
Etrafında bir tur attım köklerimin, ilmek ilmek işledim kökenimi hafızama,
Tatlı rüzgarında savruldum, ziyaret ettim evlerini,
Meğer ziyaret edecek çok evin olması, evsiz olmak demekmiş,
Esti gurbet rüzgarları, özlem kaldım toprağıma, meğerse ben İstanbul'un rüzgarlarınıda seviyormuşum,
Al götür rüzgar beni, ziyaret edelim kız kulesini,
Etrafında biraz raks edelim,
Dalından koparılmış yaprak görsün,
İkram edilen bir sepet meyva olma hayatta, düşürme yılan sokmuş gibi yürekleri sulara,
Simit atılan bir martının takıldım gagasına, suya dalıp hediye etti beni aşık olduğu bir balığa,
Dalımdan koptuğum anda hediye edilmiş bana nefessizlik,
İnsanların boğulmak zannettiği, kalbimde ki acı imiş.

Muhammed mücahid şamil Gülbaran