Gülhane Parkı Şiiri - Murat Nail Güney

Gülhane Parkı

Beni ne ölümler istedi de, varmadım,
Ben sana,
Azrail’e yalvardığım kadar yalvarmadım,
Seni sevmedim ölümü sevdiğim kadar,
Ne çok çıktı önüme,
Ölüm kadar muamma kapılar…
En dar geçitlerden, bir başıma geçtim
Ben şu fani ömrümde yalnızlığı,
En vefalı yar diye seçtim…

Hiçbir ölüm zarar vermedi bana aşkın kadar,
Mutluluğu kimseye sadaka vermiyor hayat
Kimseye pembe dünyalar bağışlamıyor,
Beni ölüm korkusundan değil
Sevmek korkusundan sor!

Yüreğim daralmadı hiç sınırlarda gezdiğimde
Ölümler gözlerimden sen kadar yaş aktırmadı,
Bana ölüm bile gülüm
Böylesi umutsuzca yollara baktırmadı,
Kırmadı düşlerimi, umutlarımı apansız
Hayallerimle oyun oynamadı,
Aslında zaten sana
Ölüm kadar kanım kaynamadı…

Ne ölümlerle seviştim en olmadık zamanlarda
Hiç ihanet etmedi bana yalnızlığımın sesi,
Zaten de benden sadık olmadı kimsesi.
Seni özlediğim anlarda bile ölümleri sevdim,
Anlasaydın beni,
Seni ölümüne severdim.
Satırlarım ölümü değil, seni yazardı
Oysa içimde bir zamanlar
Ne yaşanmadık öyküler vardı…

Şimdi al götür içimde kalan son senli anları,
Geçti ömrümün turfanda zamanları,
Mevsimler artık hovarda aşklara gebe
Şıp sevdi gülüşler var yüzünde sevdaların,
Bu gün çoktan ufuktan süzüldü kara güneş
Kim bilir ne zaman gelecek
Üç metre beyaz yarın…
Bir de kırmızı gül dikecekler belki
Son mekânımın üzerine,
Tomurcuk açacak tam kabrimin ortasında
Sevgilerimin yerine…

Haydi, rüzgâr, sen de söyle en hırçın şarkını,
Bensiz dolaş ardımdan Gülhane parkını…

Murat Nail Güney İstanbul
13 Haziran 2011 pazartesi

Murat Nail Güney
Kayıt Tarihi : 13.6.2011 23:23:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Murat Nail Güney