İnsanlar mı yüzüne maske takmışlar,
En çok da sevdiğin en çok masumiyet ondaydı,
Yüzü mütemadiyen güler gamzeme gülümser,
Sahi ne vakit dışarıya gülüp içte hüzün bulutu yükledin !
İçte ise hüzün yüklü bir buluttur 
Sorarlarsa söylerim eskiciye satar kimi zaman ,
Kimi zaman sahafçıda gezinir ,
Kimi zamansa gökyüzüyle yeryüzünün buluştuğunda gülümser mi?
Hüzün yüklü bulutları dindir ki ,
Kalbinle mantığın sevdaya açılsın ,
Evrende çiçek açar yeryüzü güneşe ışığa hasretken ,
O farkındalığın da olsa dünyanın en mutlusu olur..
Kayıt Tarihi : 3.11.2025 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!