Gülermiyim Ağlarmıyım Şiiri - Hamiş Mustafa

Bakarım çevremdeki kişilere,
Benzemezler hiç birbirlerine,
Yaşar gider kendi kendilerine,
Gülermiyim ağlarmıyım.

Bilmezler kimsenin derdini,
Yapar onun bunun çekiştirmesini,
Olmazdı hiç seveni,
Gülermiyim ağlarmıyım.

Komşuların arasında yaşar asalak,
Düşünür sabahlara kadar ne yapacak,
Onu bunu kovuşturacak,
Gülermiyim ağlarmıyım.

Kimlerle oturur kimlerle kalkar,
İçindeki kini nefreti saklar,
Pencereden gelene gidene bakar,
Gülermiyim ağlarmıyım.

Kimsenin iyi olduğunu istemezler,
Dost olduğunu göstermezler,
Bilmemki kimleri çekiştirirler,
Gülermiyim ağlarmıyım.

Dersinizki Mustafaya kim bunlar,
Aramızda yaşar onlar,
İnsanların perişan olduğuna bakarlar,
Gülermiyim ağlarmıyım.